21 Ekim 2007 Pazar

çimenlerde koşabilirim ve kalanları hiç umursamam

aslında hiç umrumda olmayan şeyler umrumdaymış gibi yapmam gerekiyor bazen.

bazen de umrumda değilmiş gibi yapamıyorum. kızarıyorum. çaktırıyorum. saklanamıyorum.

mesela şu an umrumda değil. çünki mukavvaların zamanı geçti. mukavvalar olmasa da... şimdi canım istemiyor işte onu umursamak.

kendimle ilgiliyim daha çok, şu dakikalarda.

omuzlarıma çökenler kalktı sanki yerlerinden de.

oh.


Hiç yorum yok: