20 Kasım 2007 Salı

beş milyon'a vahşi bir şeyler

ölüler onlar ölü...

hatta at bile değiller.

çok şaşkınım.

eğlencenin bir parçası, hatta eğlencenin tam kaynağı olmalıydılar. ama sadece acıklılar.

tahtadan, renkli, at süsü verilmiş bir şeyleri çubuklara geçirip bi aşşağı bi yukarı oynatıyorlar.

çocuklar da ne saf.. sevinip bu tuhaf "eğlence" ye katılıyorlar.

ana-babalar; çocukları bu ruhsuz şeylerin üstünde tepişsin diye para veriyor ve içten içe yavrularını mutlu ettikleri için çok ama çok keyifli oluyorlar.

sonra o çocuklar bir ata hiç dokunmadan, o koşarken tüylerinin parıl parıl parlamasını seyredemeden büyüyorlar.

onlar öyle büyürken; bu lunapark objesi de kim bilir kaç kerelerce sökülüp başka yerlerde kurulmuş olacak.

sevdiğimi sanırdım aslında. renkli, ışıklı mışıklı ya...

ta ki...

bir sabah o ölü atları çubuklara geçmiş şekilde yatarken görene dek.

duydum ki şehre atlı karınca geliyormuş. . .